Ik was bij het ziekenfonds, waar ik nu onvrijwillig verzekerd ben, maar toch premie moet betalen. Ik heb een brief gekregen, waarin staat:
Anbei erhalten Sie nun, wie soeben telefonisch besprochen, die Kündigungsbestätigung sowie den Antrag auf Beitragsermäßigung.
Über Ihre Versicherungszeiten erhalten Sie einen Nachweis.
Ihre Kündigung zum 31.01.2012 wird erst wirksam, wenn Sie uns spätestens bis zu diesem Zeitpunkt eine Mitgliedsbescheinigung der neuen gesetzlichen Krankenkasse bzw. der privaten Versicherung vorlegen.
Wird diese Bescheinigung nicht vorgelegt, sind Sie weiterhin als freiwilliges Mitglied bei uns versichert.
Vertaald:
Hierbij vindt u, zoals zojuist telefonisch besproken, de bevestigung van het opzeggen van de verzekering en de aanvraag voor premiemindering.
Over uw verzekeringstijd krijgt u een bewijs.
Het opzeggen van uw verzekering vanaf 31.01.2012 treedt pas dan in kracht, wanneer u ons voor dit tijdpunt een bewijs van inschrijving van het nieuwe wettelijke ziekenfonds of de private verzekering voorlegt.
Wanneer dit bewijs niet getoond wordt, bent u daarna ook als freiwillig lid bij ons verzekerd.
Nu heb ik het zwart op wit! Het opzeggen van mijn verzekering wordt niet geaccepteerd! Het maakt me niet uit, of bij IKK classic ook in 2012 en 2013 geen verhoging van de premie komt. Het normale bedrag kan ik nu al niet betalen. Intussen is daar mijn schuld ook al meer dan € 1000,-. De € 10000,- is overschreden!
"Zegen je rekeningen", zegt Louise L. Hay, het universum laat je zien, dat het vertrouwen in je heeft en dat je rijk bent. Dat doe ik, maar ik weer me toch. Niet vanwege het geld. Dat zijn alleen maar getallen op de bank. Een vriendin van mij interesseert zich voor de wereld en heeft me zojuist uitgelegd, dat een economische crisis verwacht wordt en dat het de vraag is, of er dan geld zal zijn voor haar arbeidsongeschiktheids uitkering.
Ik kan me niet op deze manier met de wereld bezig houden. ik wil eerst, dat in het klein gerechtigheid heerst. Ik was ook eens lid van een vereniging, waarvan de medewerker vond, dat ik pas met ingang van het volgende jaar kon opzeggen. Midden in het jaar lid worden, dat gaat, tussendoor uittreden, omdat je de premie niet meer kunt betalen, dat gaat niet. "U begrijpt het wel, wij moeten ook betaald worden!" was de reden, die hij mij opgaf.
Toen ik hem verzekerde, dat hij dan de gerechtsdeurwaarde moest sturen, werd ik toch als lid uitgeschreven. Het zieken fonds doet dat niet. Dat stuurt gewoon de deurwaarder en als je pech hebt, haalt hij je huis leeg en sta je vervolgens geheel op straat. En, als je dan ook niet weet waarnaartoe, krijg je niet eens sociaal geld omdat je geen woonadres hebt. Of zie ik het nu te zwart?
In die situatie was ik gelukkig niet. Dat kwam, omdat een familielid me ingefluisterd had, dat ik naar het raadhuis moest gaan om me dakloos te melden en toen heeft het raadhuis me een kamer ter beschikking gesteld. Dat was goed. Hoe ik daar weer uit verhuisd ben, minder.
Ik had een auto van een vriendin te gebruiken en ik heb de klep niet dichtgedaan. Een Arabier heeft dat gezien en mijn lakens en slopen, mijn meest geliefde CDs, mijn pannen en bestek en kussens, leger slaapzak en nog veel meer uit de auto gehaald, zonder dat ik me dat bewust werd. Ik heb hem gezien. Helaas had ik mijn eigen nederlandse kartons niet meer en duitse kartons en dus niet begrepen, dat de karton, die hij droeg, mijn karton was.
Ali heb ik te laat leren kennen. Hij had me misschien mijn spullen terug kunnen bezorgen. Het mes, dat ik van mijn moeder gekregen heb, is nu weg, de Tefal snelkookpan ook, de verzilverde vorken en lepels, de Boîte à Mégot, het is teveel om hier op te schrijven. Een heel pijnlijke manier om loslaten te leren.
Zoals de brief, die de medewerkster, die ik niet controleren wilde, omdat ik dacht, dat ik niet het recht daartoe had, alhoewel mijn intuitie me die opdracht gaf, deze brief, door mijn vader geschreven, die zij heeft laten verdwenen. Wat heeft zij daarmee gedaan? Heeft ze hem gelezen? WAAROM heeft ze hem mij niet gegeven? Ik heb haar steeds weer gevraagd, of de brief aangekomen was. Ze heeft dus steeds gelogen! Dat wordt ik me nu pas bewust... Mijn vader wilde nog een kopie maken. Ik dacht, dat dat niet nodig was. Had hij het me maar niet gevraagd en het gewoon gedaan. Dat is ook heel pijnlijk.
Lichamelijk had ik altijd een hoge pijngrens. Ik was steenhard. En wel daarom. Omdat ik zo sensibel ben. Weinigen hebben het bemerkt. De meeste mensen kijken naar het uiterlijk en beoordelen dat fout. We proberen allemaal onzere zwakten te verstoppen en vermeiden situaties, waar ze tevoorschein zouden kunnen komen.
Ik heb besloten, dat ik niet meer harteloos wil zijn. Ik wil niet meer niet naar mijn intuitie luisteren en voor alles wil ik me herinneren! En sinds ik dat heel hard geroepen heb, stroomt mijn herinnering over en zie ik nog duidelijker, wat voor onrecht er is en beleeft het aan de levende lijve, zoals deze verplichte ziektekosten verzekering, die alleen maar voor de verzekering een verzekering is, terwijl de behandeling van patienten in coma, die hun premie betalen niet vergoedwordt . Zij krijgen de hulpmiddelen en de therapie en verzorging, die ze nodig hebben, niet.
Opdat deze patienten de nodige therapie en verzorging kunnen krijgen, geef ik OPLEIDINGEN voor therapeuten en verplegend personeel von patienten in coma zoals ook cursussen voor anderen. Hierin worden HULPMIDDELEN besproken die patienten in coma nodig hebben als ondersteunig bij het genezingsproces.