geef ik in verzekerde bewaring, nadat ik dit in eerste instantie afgeslagen heb en gezegd heb, dat ik hem meeneem op de wandeling. Ik heb echter bij Concair 2012 in St. Louis ervaren, dat het toch wel heerlijk is om geen rugzak te moeten meeslepen.

Bij Concair hebben ze vele regels, waarvan je je afvraagt, waarom ze die ingevoerd hebben. Het zijn gratis concerten in de open lucht en toch moeten de paraplus ingeleverd worden. Ook als er regen verwacht wordt en komt.

De paraplus moeten ingeleverd worden en men krijgt een plastic poncho. Elke bezoeker krijgt enen plastic poncho, die doorzichtig is en ik ben er blij mee. Met dat ding aan kan ik schrijven in de regen.

Dat heb ik daar dan ook gedaan en helemaal niet gemerkt, dat ik daarbij kletsnat werd. Dat merkte ik pas, toen ik weer opstond en toen bleek, hoe praktisch het was, dat ik mijn rugzak bij me had, waarin nog droge kleren zaten.

Ik heb droge kleren gehaald en ze bij de eerste hulp post aangetrokken, want daar hadden ze, gelukkig, toch niets te doen. Ik had dus de hele ruimte voor mij alleen en heb daar mijn droge kleren aangetrokken.

Ik was blij, dat ik dat niet op de wc moest doen, want op de wc is het toch niet zo schoon als in de sporthal, denk ik dan. Een sporthal hoeft een patient in coma niet te hebben. Het is voor hem ook niet nodig, dat hij met rust een stilte behandeld wordt.

Hij moet met beweging en vreugdevolle geluiden behandeld worden, zodat hij weer verbindingen kan maken tussen de verschillende lichamen, die deze verbindingen nog hebben, maar die niet meer aktief zijn sinds het trauma, dat de fysieke comatoestand heeft veroorzaakt.

De patient moet meteen vakkundig behandeld worden, wat betekent, dat hij geaard moet worden, bewogen moet worden, wat betekent geleid bewegen waarbij bewegingen aangeboden worden, die de patient kan maken en dan weer aarden om deze bewegingen weer toegankelijk te maken.

In deze westerse wereld zijn we gewend aan het decimale stelsel, maar de patient heeft 12x de verschillende bewegingspatromen nodig om ze toegankelijk te maken en de bewegingspatronen moeten 12x uitgevoerd worden om elk deel van de beweging toegankelijk te maken.

Tijdens de bewegingen moet het contact met de aarde gehouden worden, anders wordt het moeilijk voor de patient om de beweging te kunnen maken. Aan de inspanning, die de patient moet doen om de beweging te kunnen maken, is zichtbaar hoeveel moeite de patient daarvoor moet doen.

Tijdens de beweging moet erop gelet worden, dat de beweging in beide richtingen voor de patient toegankelijk is, anders wordt de beweging niet opgeslagen en is hij nog niet toegankelijk en wordt hij niet gekoppeld aan de beweging in de richting, die wel voor hem toegankelijk is.

Door een beweging met woord en muziek tesamen te begeleiden, worden verbindingen gerepareerd, die het mogelijk maken voor de patient om de bewegingen zelf weer te maken, nadat ze in verschillende bewegingspatronen ingebed, gemaakt werden.