die in de brievenbus ligt, komt uit Nederland. Niet bezorgd met de Deutsche Post, maar met arriVa. Die postbestelmaatschappij wordt wel vaker door TNT Post gebruikt om Nederlandse brieven in Duitsland te bezorgen.
Zoals ook NRC-Weekeditie door arriVa bezorgd werd en dan niet na 2 dagen kwam, maar na een week, omdat intern het adres verkeerd genoteerd was en de krant dan eerst naar de verkeerde bezorger gestuurd werd.
De juiste bezorger woonde tegenover, maar die kreeg de post vaak pas in tweede instantie, nadat de collega, die verantwoordelijk was voor het bezorgen in het dal, de post, die bestemd was voor de mensen op de berg, weer terug gestuurd had naar de verdeel post.
De envelop, die in de bus ligt, heeft een kroontje erop. En onder het kroontje staat "DIENST VAN HET KONINKLIJK HUIS", ernaast een PRIORITY stempel en daarnaast een PostNLstempel en daarnaast is de arriVa plakker geplakt.
Daar staat een telefoonnummer op, dat je kunt bellen, als iets mis is met de zending, maar dat weet je niet, als je de brief niet ontvangen hebt.
En dat geldt niet alleen voor Nederlanders in het buitenland. Ook voor Nederlanders in Nederland, ongeacht, of ze Noors, Zwitsers of Duits bloed hebben, geldt, dat zij niet kunnen reclameren over brieven, die zij niet niet ontvangen hebben, als zij niet weten, dat deze brieven verstuurd zijn.
En de verzender kan niet weten, of de brief is aangekomen, zolang hij daarover geen bericht heeft gehad. Dus wanneer iemand geen bericht van ontvangst krijgt, gaat hij nog eens schrijven of bellen, als hij een telefoonnummer heeft en een telefoon, die het doet of genoeg geld om een telefoon te gebruiken.
De minimumleider, die geen inkomsten heeft, heeft een telefoon, zodat hij bereikbaar is voor anderen, maar hij gebruikt deze telefoon niet, omdat hij geen geld over heeft om de telefoon weer op te laden. Het is namelijk, net zoals de gebruiker een mobiel.
Omdat de gebruiker zo mobiel is, gaat hij, in plaats van te bellen, vragen, wat er gebeurd is met de brief, die hij een maand daarvoor hoogst persoonlijk aan Paleis Huis ten Bosch heeft afgegeven.
En wordt gearresteerd, zonder dat hij antwoord krijgt op zijn vraag. Hij wordt gearresteerd, omdat in de computer van de Nederlandse Grenspolitie een zoekopdracht staat naar deze, in het buitenland wonende Nederlander.
Een zoekopdracht, die niet in de computer mag staan, maar er wel in staat. En dus wordt de Nederlandse burger meegenomen naar het Haagse bureau van Politie en daar, omdat de Nederlandse burger niet wil betalen, en niet kan betalen voor het niet opgesloten worden, in de cel gestopt.
Het uitdrukkelijke verzoek om het Gerechtshof in 's-Gravenhage te bellen om te vragen, wat er gebeurd is met het verweerschrift tegen de veroordeling, waarvoor nu gearresteerd wordt, wordt niet uitgevoerd.
Er wordt geen contact opgenomen met Justitie, die fouten maakt en niet communiceert. Dat blijkt later, want op de dag van insluiting, de voorlaatste verjaardag van Prins Willem-Alexander, wordt deze Nederlandse burger vrijgesproken voor het ten laste gelegde, waarvoor de Haagse Politie deze Nederlandse burger in de cel stopt.
Drie dagen eenzame opsluiting in een continu verlichte Haagse Politiecel wordt een tijd om nooit te vergeten. Dankzij deze serie van fouten van Justitie, wordt de laatste verjaardag van een geliefde niet bijgewoond.
Koninginnedag vindt niet meer plaats. Alleen nog een troonswissel op deze dag en klaar is ......?