Deutsch        Francais        Norsk        English        Nederlands   
 

h p i - THERAPY: O E P

 

MANISCH DEPRESSIV


 

Der Versicherungsmensch


Mijn gewicht gaat op en neer. Ik eet ook amper. In Indonesie heb ik bijna alleen op de laatste dag gegeten. En op het huwelijksdiner. Daar hadden ze super lekker vlees.

Ik ben geen vleeseter, maar in Indonesie is alles anders. In Indonesie ben ik anders. Daar eet ik geen kaas, wat ik hier per kilo koop zo ongeveer.

Daar heb ik de eerste week, toen ik bij de lieve nederlandse mevrouw gelogeerd heb, ook gegeten. En veel gegeten zelfs.

In alle vroegte werd gekookt en om 8 uur was het ontbijt met rijst, groente en vis. Dat is wat anders dan griesmeelpap en was volkomen passend voor mij.

Vis heb ik in de DDR leren eten. Daar waren ze indertijd helemaal niet ingesteld op die wonderlijke mensen, die denken, dat ze geen vlees nodig hebben. Daar werden grote stukken vlees geserveerd.

Mijn vriendin nam me dus mee naar een visrestaurant, waar ik vis heb leren eten. Ook dode dieren, maar toen nog niet zo gekweekt als nu.

In Indonesie heb ik verschillende vissen gegeten, die ik nog nooit gegeten had. Drie maal per dag werd me een maaltijd aangeboden en lekker mierzoete thee heb ik ook te drinken gekregen. Dat was ook een verrassing.

Ik drink mijn thee zonder suiker en verwachtte dus thee zonder suiker. Mij was thee aangeboden en ik dacht er niet aan om zonder suiker te vragen. Dus kreeg ik de daar gebruikelijke thee. Mierzoet. Heerlijk!

Ik heb dus alle dagen de mierzoete thee genoten. Terug in Duitsland heb ik absoluut geen behoefte aan mierzoete thee. Ik heb zowat staan uit Turkije, maar drink het niet.

Ik heb het in het oog gezet, zodat ik het gebruik, maar zelft dat helpt niet. Blijkbaar is dat hier en nu niet goed voor me. Kaas wel. Ik heb weer een voorraad gekocht. Dat en melk ligt in de koelkast.

En eieren. Een ei klop ik door mijn ontbijt griesmeelbrei. Zuurkool ligt ook in de koelkast. Voor noodgevallen, maar die treden, gelukkig, niet op.

Eten, een wonderlijk iets. De wetenschap denkt, dat we dat moeten, omdat we anders dood gaan. Ze denken namelijk, dat de calorien, die ze afgesproken hebben, onze levensenergie zijn.

Dat is niet het geval. Het is de liefde, die stroomt. Liefde die staat, brengt ons om. Die wordt veroorzaakt door angst voor de dood.

Angst voor de dood staat geen leven toe. Angst is de grootste aantrekkingskracht, die de mens heeft en angst voor de dood wordt veroorzaakt door onbeweeglijkheid in denken en de onwil om zijn gevoelens te vertrouwen.

Deze mens houdt zijn hart vast, waardoor het hart belemmerd is in zijn bewegingen. Deze bewegingen zijn noodzakelijk om de liefde te kunnen laten stromen.

De liefde is de levensenergie van de mensen en de uitwisseling van liefde voedt de mens zodanig, dat zijn lichaam zich steeds weer nieuw ordent. Deze nieuwe orde moet zich aanpassen aan de gedachten van de mens.

Als de mens zich toestaat elke moment opnieuw geboren te worden, zal zijn systeem elk moment opnieuw geboren worden en daardoor wordt ook het fysieke lichaam opnieuw geboren.

De toestand van het fysieke lichaam verandert zich niet zo snel als de toestand van de overige lichamen zich veranderen kunnen. De toestand van het fysieke lichaam is dus een gevolg van een langerdurend gedachtenpatroon.

Door dit gedachtenpatroon te veranderen en zichzelf toe te staan om te leven en dit leven in vreugde, liefde en vrijheid te genieten, wordt het fysieke lichaam aangespoord zich in te stellen op leven, en moet zich dus veranderen.

Het moet de gedachten volgen en mogelijk maken, dat deze gedachten uitgevoerd worden. Daarom past het fysieke lichaam zich aan aan de nieuwe gedachten. Het dode, onbeweeglijke lichaam wordt een levendig, beweeglijk lichaam, dat gevoed wordt door fysieke beweging.

Ik merk dat heel duidelijk. Als ik op en neer loop naar het dorp, ben ik die dag veel levendiger, dan op de dagen, dat ik deze fysieke beweging niet heb. Daarom lift ik soms niet naar het dorp, maar ga zeer bewust te voet.

Ik beweeg me nog steeds liever doelbewust, dan doelloos, zoals ik een wandeling ervaar. Bewegen omdat mijn fysieke lichaam bewegen wil, doe ik niet, maar ik drink dan water. Dat is voor mij de vervanging voor beweging.

Dat geldt niet voor iedereen. Een ieder moet voor zichzelf uitvinden, welke beweging hij wanneer nodig heeft om in beweging te blijven. In ieder geval moet de mens zijn gevoel waarnemen en daarop adequaat reageren.

Bij de pakken neerzitten, naar de dokter gaan en hem laten beslissen, wat jij moet doen, is een teken van geen verantwoording nemen voor je eigen leven. Je kunt zelf ontdekken, wat de oorzaak is van je toestand, door de omgeving als spiegel te gebruiken.

De omgeving spiegelt ons onze gedachten. Soms doet de omgeving dat, door ons erop te wijzen, hoe we denken of doen, soms worden we door iets wat we in de omgeving waarnemen emotionaal geladen, wat een teken is, dat dat, wat wij daar zien, dat is, wat wij zelf doen.

Wat wij een ander verwijten, is wat wij zelf doen. Wat wij bij een ander waarnemen en als prettig ervaren, willen we graag doen. Wij zijn geen ijsklotsen. Wij zijn mensen en mensen zijn veranderlijk. Ik heb mij veranderd. Ik ben nog steeds de niet-sprekende autist, maar ik ben niet meer in coma!

En daarom kan ik nu, dat wat ik waarneem, zeggen of, als dat voor de ontvanger te direkt is, opschrijven. En dat doe ik dus ook. Wetende, dat er vele anderen zijn, die hetzelfde probleem hebben, zet ik het ook nog in het net. Zodat ook deze mensen, geleid door hun intuitie, op deze pagina komen en hun voordeel kunnen doen van het geschrevene.

Mijn oordeel is: alle mensen hebben een hart en zijn op zoek naar de beste manier om hun liefde te laten stromen.





    home               impressum and contact
   
These short stories can be given on
so the divine love will flow
to the benefit of the Whole