We zitten aan dezelfde tafel, beiden uit het buitenland en alleen. Geen partner, die op dit feest ook aanwezig is.
De partner werd verlaten om de eigen partner te kunnen vinden. Eerst onafhankelijk zijn. Niemand nodig hebben, dat was het streven.
En dat is gelukt, op een bepaalde manier. En tegelijkertijd werd het bewustzijn, dat we allen met elkaar verbonden zijn groter.
En het bewustzijn, dat alles, wat wij doen, op de anderen van invloed is. Een webpagina hier, en eentje daar. Geen post in de brievenbus, want die wordt door vreemden geleegd.
Die zijn gewoon net wat sneller en proberen het huis leeg te krijgen, zodat zij er nog alleen wonen. Zij zijn niet ingesteld op delen, maar op verdeeldheid.
"Heers en verdeel", dat is een opdracht, die niet in onze familie uitgevoerd kon worden, omdat hij niet toestaat, dat de liefde stroomt.
In onze familie moet de liefde stromen als liefde en gerecht. Het gerecht, dat op tafel staat, kan de mens tot grote hoogte verheffen, letterlijk en figuurlijk.
Als het vergiftigd is, kan de dood erop volgen, als het goddelijk smaakt, zullen de genieters erdoor worden opgeladen. Het schrijven over laadt de schrijver op.
En dus is het na 03.00 uur in de nacht. Binnenkort is het nieuwe maan en dus zijn de nachten weer gevuld met extra scheppingsenergie, die gebruikt wordt.
Dit keer niet voor boekjes, maar een paar privé webpagina's. Ben benieuwd, wanneer die in het net komen. De contactstoringen zijn nog dusdanig, dat van het w-lan van anderen gebruik gemaakt moet worden om de webpagina in het net te krijgen.
Een eigen huis met eigen internetaansluiting en met ruimte om cursussen aan te bieden, dat is een wens, die vervuld zal worden. De voorgevoelens waren te duidelijk om niet waar te nemen.
Omdat een dergelijk voorgevoel al eens optrad, en inderdaad in dat huis gewoond werd later, wordt nu met verlangen naar de toekomst gekeken.
En het spel des levens gespeeld. Want wat is het leven anders? Het spel des levens bestaat uit communicatie en storingen, die aanleiding zijn tot communicatie.
Samen op stap en scholen stichten, zodat een ieder beweeglijk wordt en niet stram in een bankje zijn gebeden moet opzeggen, zonder ooit verhoord te worden, dat is, wat de toekomst nodig heeft.