Mijn bezoek is aangekondigd en dus heb jij voor eten gezorgd. Bramen staan niet op het menu, maar de meesterslager is een meester in het verzorgen van lekker eten.

Je hebt alle gerechten, die hij ooit gemaakt heeft, geprobeerd en er zijn een paar favorieten bij, die jou het beste smaken.

Smaken verschillen en ook toebereidingswijzen. De ene kok kruidt zijn eten met aktiviteit, vreugde aan het koken en dankbaarheid, dat hij zoveel kan koken, de andere kok baalt als een stekker, dat hij dit werk nog steeds moet doen.

Het liefste zou hij een kookboek schrijven, maar als hij niet aan het koken is, is hij met de DAX-index bezig. Hij denkt, dat hij daarmee snel veel geld kan verdienen.

Het schrijven van het kookboek moet wachten, tot hij niet meer hoeft te werken. Eerst geld verdienen en dan pas het kookboek schrijven.

Ik doe dat anders. Ik schrijf, omdat ik mijn mening wil geven. Als niet-sprekende autist in emotionele situaties, kan ik dat niet anders.

Ik kan niet in elke situatie meteen het juiste woord treffen en reageer nog steeds vertraagd. En dus zeg ik niet tegen de verhuurster, die me belt omdat de buren bij haar op de stoep staan om te klagen, dat ik mijn deuren open heb, dat ik die open heb, omdat ik zoveel naar de wc moet en de buren steeds klagen, als ik van de ene kamer naar de andere loop en zij daardoor de deuren horen, die ik dicht doe.

"Beter een goede buur dan een verre vriend", zegt men en ik leer hier de waarheid van deze uitspraak kennen. Maar een verre vriend is verrekte prettig, als je geen goede buren hebt.

Dan kun je naar je verre vriend vluchten en bent een poosje veilig voor de provocaties van de niet goede buren.