Een sleutel ervaring kan het verliezen van de huissleutel zijn. Misschien is men blij, dat men de sleutel is kwijtgeraakt, zodat men een reden heeft om naar de buren te gaan, die een reservesleutel hebben?
Eindelijk heeft men weer een gegronde reden om aan te bellen en te vragen, hoe het met de buren gaat en wanneer men dan te horen krijgt, dat het einde nabij is, kan men extra blij zijn, dat men nog een kans heeft gekregen om langs te komen.
Bob Dylan en vele andere bekende artisten zoals Gianna Nannini, Angelo Branduardi. Joan Baez en jonge artiesten zoals Jannick Noah, die bekend werd als tennisspeler, blijven aktief, en zijn niet meer jong qua leeftijd, maar wel in beweging en gedachten.
Zij blijven kritisch en lijken door hun muziek en liederen de wereld te veranderen. Soms met een hoop tumult, een andere keer heel langzaam en zo ongemerkt, dat pas na vele jaren ontdekt wordt, dat de wereld veranderd is en wie daartoe de eerste stap gezet heeft.
Door tegen stoelen en schenen te schoppen en hoog van de toren te blazen en op de been en in beweging te blijven, wordt door de "oudere" respekt afgedwonen. De "jeugd" van "vijftig-minners" is verbaasd, dat deze oudere nog zo fier en vrolijk zijn woordje doet, zingt zoals hij gebekt is en zijn eigen zaakjes regelt.
Zelf is de vijftig-minner door omstandigheden afhankelijk van de staat voor zijn natje en droogje. Als ZZP-er begonnen, liepen de zaken zo goed, dat twee werknemers in dienst genomen werden en toen begonnen de problemen.
Want de werknemers bleken niet in staat om, als werknemer, hun werk net zo te doen als als zelfstandige. Zij bleken niet alleen in het weekeinde zich vol te laten lopen en op maandag zo slap als een vaatdoek op het werk te verschijnen.
Het gebrek aan eigen verantwoordelijkheid en het idee, dat zij niet voor hun eigen auto aan het werk waren, maar voor de auto van de baas, maakte, dat zij hun werk niet met de aandacht en gedrevenheid deden, die zij voorheen hadden.
Wat hun werkgever ook probeerde, hij kon de werknemer niet tot een grotere prestatie brengen en hij zag geen andere oplossing dan zijn bedrijf op te heffen. De kosten waren, dankzij de af te dragen bijdragen voor de sociale verzekeringen dusdanig de pan uitgerezen, dat de werkgever faillissement moest aanmelden.
Toen dat uitgesproken was, kreeg hij zelf een sociale uitkering en een bewijs, dat hij een sociale uitkering kreeg en daarmee kon hij bij de "tafel" inkopen. Daaraan wordt door bedrijven voedsel, dat zij niet meer in de winkel verkopen kunnen omdat de datum verlopen is, geleverd en die "tafel" verkoopt die goedkoop of geeft die produkten dan aan uitkeringsgerechtigden.
Een ware goede daad voor die mensen, die de moeite nemen om naar de "tafel" toe te gaan om te kijken, wat er vandaag te krijgen is. Dat is altijd een verrassing en vaak is datgene, wat men nodig heeft, niet daar te verkrijgen en moet dus in de normale supermarkt gekocht worden.
Daar moeten melk, joghurt, boter en chocolade meestal sowieso gekocht worden, want die zijn zelden bij de "tafel" te vinden en soms zijn ze in overvloed bij de "tafel" te vinden. Alsof de supermarkt ineens een overvloed heeft van oude melkprodukten, ontstaan door niet oppassende inpakkers, die niet de oude produkten vooraan gezet hebben?
Of zouden de wakkere klanten gekeken hebben, of er wellicht nog versere waren in het schap staan en die eruit genomen hebben en de oudere waren hebben laten staan?
De oudere mens, die van de werkgevers de raad krijgt om te blijven zitten, waar hij zit, omdat hij te oud is om nog elders werk te kunnen krijgen, danwel op elke sollicitatie, die hij doet, omdat hij daartoe verplicht wordt door de uitkering verstrekkende instantie, een negatief antwoord krijgt, kan door al die negatieve antwoorden op zijn pogingen om weer aan het werk te komen danig aan zelfvertrouwen inboeten.
Bovendien kunnen de werkgevers, die stapels sollicitaties krijgen van mensen, die door de uitkering verstrekkende instantie gedwongen zijn om te solliciteren, ertoe over gaan om vacatures niet meer aan de grote klok te hangen, maar alleen nog maar op het interne prikbord bekend te maken.
Voor de hogere funkties wordt een jobhunter in de arm genomen, van wie bekend is, dat hij of zij dat werk goed doet en dat is dan de kruiwagen, die vroeger de buurman, de leraar, de burgemeester of de oom of tante, vriend of vriendin was.