krijg je hier niet, behalve, als je vrouw het meebrengt. Zij moet het je ook geven, want er is geen tijd om jou te voeren. Dit is een rehab centrum en dat betekent .......?
Vroeger betekende dat, dat de patienten geholpen werden met alles, waarbij zij hulp nodig hadden, maar die tijden lijken voorbij te zijn. De getallen op de bank lijken belangrijker en het jaarverslag.
En vooral het bedrag, dat uitgekeerd wordt aan het eind van het jaar aan de mensen, die aandelen in dit gebeuren hebben. Zij hebben geen aandelen, omdat zij neurologische patienten of patienten in coma op de been helpen willen, maar omdat zij willen, dat hun geld meer wordt?
Dan gaan zij aan het begin van het volgende jaar samen naar de nieuwjaarsreceptie, waar lekker gegeten en gedronken wordt en geklonken, omdat het weer zo'n succesvol jaar was.
Helaas moesten weer een paar patienten in coma afgeschoven worden naar een verpleeghuis, omdat zij niet op de been gebracht werden, maar dat is niet de schuld van het rehab centrum.
Dat gebruikt alle mogelijkheden, die zij kent en die blijven beperkt tot de chemie. De hpi-methode wordt niet als hulp ingeschat en met man en macht buiten de deur gehouden?
De ontvangst was warm, maar de overtuiging, dat men goed werk doet, maakt dat er geen interesse is aan een kritische blik en dus krijgt de hemipleeg een dwarslesie stoel en wordt de patient in coma in zijn uppie op het balkon of in de gang gezet.
Na een uur komt er een pleeg langs, om te vragen of alles in orde is en, omdat de patient niet antwoordt, wordt niets veranderd en gaat de pleeg weer, al dan niet na een sigaret gerookt te hebben.
De intensive care, waarvoor het huis betaald wordt, is ver te zoeken. Er moet genoteerd worden, minuut precies, wat wanneer waar gedaan werd en hoe lang men nodig heeft gehad om van A naar B te komen of van C naar H in plaats van dat de pleeg de tijd krijgt om met de patient te bewegen.
De overvloed aan witte jurken, die vroeger in verpleeg- en ziekenhuizen aanwezig was, was geen overbodige luxe, maar diende het genezingsproces van de patient. De morfine, die de patient gegeven wordt, zodat hij geen pijn voelt, is geen heilmiddel.
Het is een zoethoudertje, dat niet werkt, want morfine is een middel, dat zijn werking verliest, zoals alle drugs. De cocaine, die de mens vrijwillig tot zich neemt, is geen genotmiddel. Het is een machtsmiddel, dat macht over de gebruiker heeft gekregen, die niet meer zonder kan.
De arts, die niets anders te bieden heeft dan chemie voor patienten, ongeacht welke aandoening zij hebben, kan beter apotheker worden en zich ook nog verdiepen in de homeopathie en bloesemkunde.
Dan zal hij zijn collega's op de vingers kunnen tikken, wanneer zij patienten in coma een spasmeremmend middel geven, want zij zullen zich dan ook ingeleefd hebben in het fysieke coma.
Je bewust zijn, dat je je kunt bewegen, maar het niet zodanig kunt, dat je zelfstandig kunt zijn, is als een sociaal geval, dat zich bewust is, dat hij een schat aan informatie heeft, die voor veel mensen leven gevend is, maar die niet aan de straatstenen kwijt raakt.
De chemie is dusdanig sterk geworden, dat zij proeven doet met mensen, die niet kunnen protesteren. De autist, van wie in de hersenen banen zijn doorgesneden in de hoop, dat hij zich dan "aangepast" zou gedragen, kon niet protesteren en zijn verzorgers en therapeuten ook niet.
Zij werden niet gehoord, zoals ook het gerecht geen oor heeft voor de klacht, dat de wettelijk vertegenwoordiger de patient in coma niet laat verzorgen, zoals deze nodig heeft en bovendien geen communicatie pleegt.
Dat werd bewezen toen het gerecht daarover navraag deed, want de wettelijk vertegenwoordiger antwoordde niet, maar het gerecht vond dat geen reden om in te grijpen in de toestand, die de patient in coma houdt.
Dat is coma in het Algemeen Dagelijks Leven. Wie durft er wat te veranderen?