Dankzij een treinreis is de webpagina CouchSurfing bekend. Een jonge Duitser verklapte, dat hij gratis overal overnacht, omdat hij via deze webpagina zijn overnachting gratis heeft.

Niet alleen overnachting, maar ook contact met bewoners van de stad, die hij bezoekt, waardoor hij informatie krijgt, die je niet bij de tourist info krijgt. Er zijn echter tourist info's, waar je informatie krijgt over politiek of plaatselijke voorkeuren.

Geld is belangrijk voor de mens, die dankzij geld op reis gaat. De mens, die geen geld heeft om op reis te gaan, kan thuis blijven of zijn duim in de lucht steken en de tijd, die hij heeft, omdat hij geen geld heeft, omdat hij geen betaald werk heeft, gebruiken om met anderen mee te rijden.

Die hebben dan tijdens de rit iemand bij zich, met wie ze kunnen praten. Niet elke chauffeur heeft de behoefte om te praten en dus verloopt menig rit in stilte. De radio of CD speelt wellicht bijzondere jazz-muziek, maar woorden worden nauwelijks uitgewisseld.

En zo kun je dan vanuit Harlingen naar Amsterdam komen, nadat eerst een familie je een stukje buiten Harlingen heeft gebracht. En in Amsterdam is het druk. Het is donker en laat, maar de treinen rijden nog.

De chauffeur wil je bij het station afzetten, maar je bent aan het liften, zodat je geld hebt om te eten dus wil je liever bij een afrit afgezet worden. En dat kan, maar de chauffeur wil stoppen op een plek, waar het niet mag. Hij zoekt niet een plek, waar het wel mag en vanwaar je dan naar de oprit kunt lopen.

En de Amsterdamse politie zit niet stil, maar wel in de auto en ziet, dat een auto op een rare plek wil gaan stoppen en stopt dan op een rare plek daarvoor. En dus rijdt de lifter met de chauffeur maar liever een stukje mee door. En de politie gaat ervoor rijden en maant tot stoppen.

En vertelt, dat het over een dubbele streep rijden € 130,- kost. Een beetje heel erg veel om voor een goede daad, namelijk het meenemen van een lifter naar Amsterdam, te betalen. Maar eigenlijk was dat over de dubbele streep rijden ook helemaal niet nodig, want door de lifter op een plek af te zetten, waar dat mag, komt geen agent op het idee om een bon te willen uitschrijven.

Iemand, die zich altijd aan de regels houdt, hoeft niet bang te zijn, dat hij een bon krijgt, behalve, als hij door een machtsdiener zoals agent of parkeerwacht, gezien wordt, als hij staat te wachten, totdat er een plekje vrij komt om te parkeren.

De parkeerwacht, die de luxe auto in het oog kreeg, die stond te wachten tot hij de oprijlaan van het vijf sterren hotel op kon rijden, begon een hoop stampij te maken en wees de bestuurder erop, dat hij daar niet mocht parkeren. Dat wilde de bestuurder ook niet, maar hij wilde gewoon wachten tot de oprijlaan vrij zou komen.

Met een digitaal fototoestelletje zwaaiend werd de bestuurder naar een aan de zijkant gelegen parkeerterreintje gedirigeerd. En dat was een paar maal gezien en daarna stak de parkeerwacht niet alleen zijn fototoestelletje in zijn zak.

In Indonesie nemen de buschauffeurs extra geld mee voor de lange rit. Hier en daar worden zij door de politie tot omrijden gedwongen, dan steken zij een arm buiten het raam en valt er wat geld uit, zodat zij kunnen doorrijden. In Indonesie is er een Ministerie van korupsi, in Europa niet, maar dat betekent niet, dat de overheidsdienaren niet corrupt zijn.

Want wat moet een agent, die in een privézaak met veel stampij over een bal komt klagen, met de gegevens van het rijbewijs van degene, die de bal heeft gevonden en naar binnen gehaald heeft? Wil hij de schrijver aanklagen vanwege rijden met alcohol?

Dat zou de stunt van het leven zijn, want deze schrijver drinkt geen alcohol. Als hij alcohol in zijn bloed heeft, komt dat niet door het drinken van alcohol, maar door het eten van suiker bevattende voedingsstoffen. Suiker in de wijn verhoogt het alcohol percentage, totdat de wijn zuur wordt.

In het lichaam wordt alcohol omgezet in suiker dus wordt suiker omgezet in alcohol? Is dat de reden dat suiker eten geluksgevoelens geeft?