Trans

Port drinkt niet iedereen, zoals ook niet iedereen zich voelt, alsof het lichaam, dat bij geboorte werd meegegeven, het juiste is.

Achttienhonderd jongeren staan op de wachtlijst om het lichaam van geslacht te laten veranderen, wordt op de radio verteld. Hoeveel kosten die fysieke geslachtsveranderingen en hoe groot is dat aandeel in verhouding tot de kosten, die voor fysiotherapie vergoed worden?

Wie het weet, mag het mij MELDEN zodat die vraag beantwoord is. Zojuist vloog een vlinder mijn kamer in, verkende de boel een beetje en vloog, nadat ik er een foto van gemaakt had, weer naar buiten. Een vlinder is een bijzonder wezen. Het maakt een bijzondere transformatie door.

De vlinder wordt niet, zoals de mens, geboren als een klein wezen dat groter groeit, maar is een rups, die zich, wanneer de omstandigheden daartoe geschikt zijn, via een transformatieproces tot een vlinder ontpopt.

We weten niet, hoe een vlinder zich voelt. Of hij zich een hij of een zij voelt. De mens kan wel zijn gevoel aan anderen duidelijk maken (wanneer zij op dezelfde golflengte communiceren, er zijn veel spraakverwarringen) en heeft een idee over het „gevoel man te zijn” en het „gevoel vrouw te zijn”. Het gaat hierbij om een gevoel, dat soms niet strookt met de buitenkant, het fysieke lichaam, dat (uitzonderingen daargelaten) als typisch mannelijk of typisch vrouwelijk geboren is.

Hoe komt het, dat het kind zich niet in „overeenstemming” met het fysieke lichaam voelt? Het vrouwelijke kind, dat zich een jongen voelt, of het mannelijke kind, dat zich een meisje voelt, kan zich tegenwoordig aanmelden om het fysieke lichaam van geslacht te doen veranderen. Hoe komt het, dat dit aanbod er is?

Hoe komt het, dat het kind niet tevreden is met het fysieke lichaam, waarin het geboren is? Hoe komt het, dat er zoveel kinderen zijn, die zich voelen, alsof zij in het verkeerde lichaam geboren zijn?

Ik zou wel eens willen weten, of deze kinderen een normale geboorte hadden. Is er medisch ingegrepen om het kind vroeger of later geboren te laten worden, om het kind op een bepaalde dag of tijd geboren te laten worden of . . . . , misschien omdat de dokter de Keizersnee wilde oefenen?

Er zijn artsen, die denken, dat de vrouw, die zwanger is, ziek is en als zij het kind hebben gehaald, is de ziekte voorbij, maar dat lijkt een typisch mannelijke zicht. De vrouw is anders belastbaar tijdens en na de zwangerschap en de manier, waarop het kind geboren wordt, is daarop van grote invloed.

Wanneer het kind normaal en spontaan geboren wordt, zal de vrouw waarschijnlijk veel pijn ervaren, maar na de geboorte in de regel snel weer op de been en in beweging zijn, terwijl de vrouw, waarbij medisch ingegrepen werd, van die ingreep moet herstellen. Dat geldt ook, als er „alleen maar” medicamenten gebruikt zijn om de geboorte te bespoedigen.

Wanneer de dokter te weinig verdovingsmiddel bij zich heeft, kan hij de wijn of port, die in huis is door de moeder laten drinken, zodat zij dronken wordt en minder pijn heeft wanneer hij een ingreep doet.

De vraag blijft, waarom voelt iemand zich „in het verkeerde lichaam”? Zou dat misschien te maken kunnen hebben met het verschil in opvoeding? Zou niemand zich voelen als „in het verkeerde lichaam”, wanneer de opvoeding en benadering van de jongen precies hetzelfde zou zijn als die van het meisje?

Voor alsnog is dat niet het geval, maar het loont de moeite wanneer men het kind leert om zich in het fysieke lichaam, waarin het geboren is, thuis te voelen. Het spaart veel narigheid, die kan optreden door ingrepen die kunnen leiden tot fysiek lijden, dat ondraaglijk is.