De behoeften van een kind zijn anders dan die van een volwassene. Een kind heeft de zekerheid nodig, dat het genoeg te eten en te drinken heeft als het dat nodig heeft en het heeft een plaats voor zich nodig, die niet alleen een dak boven het hoofd is, maar waar het veilig is om zich te uiten en waar het gestimuleerd wordt om zich te uiten zodat zijn spontaniteit en zelfvertrouwen gesterkt worden.

Een kind krijgt zelfvertrouwen door ervaringen, omdat deze ervaringen het kind die mogelijkheid geven om alles te onderzoeken en zijn flexibiliteit te vergroten.

Een kind is nieuwsgierig en daarom zoekt het steeds nieuwe ervaringen.

Volwassenen menen, dat kinderen danken moeten wanneer ze wat krijgen. De vraag is echter, waarom de volwassene het kind wat gaf. Wanneer het geschenk gegeven werd om een dankjewel te krijgen, kun je er zeker van zijn, dat het kind geen dankjewel zegt!

Het kind voelt met wat voor energie het geschenk gegeven werd en zal alleen dan dankjewel zeggen, wanneer het geschenk uit het hart gegeven werd, omdat de volwassene het kind een vreugde bereiden wilde en zich verheugt dat het geschenk aangenomen wordt.

De volwassene, die niet begrijpt dat het kind voelt met welke energie het geschenk gegeven werd, begrijpt niet dat het kind niet dankbaar is voor een geschenk dat gegeven werd omdat de volwassene dat als zijn plicht ziet, bv. omdat het kind jarig is.

Wij zijn allen ook kinderen en voelen of een geschenk uit plicht of uit liefde gegeven werd en omdat het geven vreugde geeft.