zou je denken, maar het is nog niet genoeg voor de patiënten in coma. Het is pas genoeg, als ze allemaal met hpi-therapie behandeld kunnen worden.

En dat is helaas nog niet het geval. Hpi-therapie kan nog niet toegepast worden, omdat er nog te weinig therapeuten en plegen zijn, die weten hoe ze dat moeten doen. De therapeuten en plegen, die het doen kunnen, zijn er al wel.

En er zijn er ook genoeg, maar ze weten nog niet, hoe ze hun kunnen zo moeten toepassen, dat de patiënten, die ze behandelen er optimaal door worden behandeld, wat voor patiënten in coma betekent, dat hen de mogelijkheid geboden wordt, om weer zelf te kunnen bewegen.

Ze bewegen al zelf, maar kunnen zich niet fysiek bewegen sinds het trauma, dat deze toestand veroorzaakt heeft. Dit trauma is een gevolg geweest van een bestaande energetische toestand.

Het blijkt, dat de omgeving van de patiënt zeer onbeweeglijk is. Hij lijkt beweeglijk, want alle mogelijke mensen en hulpmiddelen worden aangetrokken om toch vooral de best mogelijke behandeling tot stand te brengen, maar het blijkt, dat al deze maatregelen niet het gewenste effekt hebben.

Maar als er dan een vreemde eend in de bijt komt en deze vreemde eend zegt, wat er allemaal veranderd moet worden om de patiënt de mogelijkheid te geven om zich weer te kunnen bewegen, blijkt hoe vastgeroest het (nieuwe) systeem is en wordt de vreemde eend verwijderd.

De vreemde eend heet hpi-therapie en gaat ervan uit, dat elke patiënt in coma het potentiaal heeft om zich weer te kunnen bewegen en dat dit potentiaal aangesproken moet worden om te kunnen bewegen.

Het aanspreken van dit potentiaal moet 24 uur per dag plaatsvinden, waarbij beweging de prioriteit heeft. Beweging is niet beweging, als deze beweging geen doel heeft en geen verbinding met de aarde.

De aarde is het afzetvlak van de mens voor bewegingen. Als de mens de aarde niet als afzetvlak kan gebruiken, zal hij niet in beweging komen. Hij draait dan met de aarde mee.

Absoluut gezien beweegt hij dus wel, maar niet in relatie tot de aarde en de mens neemt alleen bewegingen in relatie tot de aarde waar als beweging. En soms zelfs die niet.

Bijvoorbeeld als hij in een trein, auto of vliegtuig zit. Dan kan het zijn, dat hij het idee heeft, dat hij stil zit, terwijl hij zich beweegt ten opzichte van de aarde. Hij neemt dan het voertuig als referentievlak.

Voor de patiënt in coma is het onmogelijk de aarde als afzetvlak waar te nemen, zolang hij in de overlevingsmodus is, waarin hij geraakt is door het trauma.

Deze overlevingsmodus was nodig om te overleven en is gebaseerd op een optimaal gebruik van de voorhanden zijnde energie. Door bewegingsenergie te gebruiken voor bv. het warm houden van het lichaam na een sneeuwtrauma, kan het lichaam veel langer overleven dan wanneer deze verandering van gebruik van energie niet had plaatsgevonden.

Het gevolg van de verandering van het gebruik van bepaalde energieën is de coma toestand, waarin de patiënt zich niet kan bewegen. De oorzaak is het trauma, waarbij men zich bewust moet zijn, dat de oorzaak van de reaktie op het trauma een andere is.

De onbeweeglijke toestand van de patiënt in coma wordt in stand gehouden door de reaktie van de omgeving op deze toestand. De onbeweeglijkheid van de omgeving en van de medische wereld, inclusief de verzekeraars, is er de oorzaak van, dat er nog steeds gedacht wordt, dat het onmogelijk is om een patiënt in coma gericht te behandelen zodat hij na 3 jaar ex-comapatiënt is.

Het bewijs hiervoor kan alleen dan geleverd worden, als deze gerichte behandeling, die 24 uur per dag en 366 dagen per jaar, als er zoveel dagen in het jaar zijn, gegeven wordt. Deze behandeling wordt als hpi-OPLEIDINGEN tot comatherapeut en tot comapleeg onderwezen.

Deze opleidingen kunnen gegeven worden aan therapeuten en aan verplegend personeel, daar waar voldoende deelnemers zijn.