Vroeger kon je in de krant niet alleen lezen, wat moord, doodslag en politiek betrof, maar ook de 100000e bezoeker van het zwembad kwam in de krant.

Dat leverde geen geld op, maar was goed voor een nieuw abonnement voor het volgende jaar, dat zo goed opgeborgen werd, dat het nooit meer tevoorschijn gekomen is.

Dat was niet erg, want intussen was de lust voor het zwemmen vergaan. Niet alleen, omdat bijna een half uur op de fotograaf van de krant gewacht moest worden, zodat mama zich afvroeg, waar we bleven, omdat we beloofd hadden om slechts een half uur te gaan zwemmen, maar ook, omdat een oorontsteking na het zwemmen het zwemmen onaantrekkelijk maakte.

Dankzij de oorontsteking, die ontzettend pijn deed, waardoor elke stap van een ander in de kamer een hersenexplosie deed ontstaan, werd ook besloten weer van kamer te wisselen.

Samen op een kamer is gezellig, maar alleen totale stilte en onbeweeglijkheid was in deze toestand draaglijk en niet mogelijk, omdat we een kamer deelden.

De toestand zelf was echter te erg om met oorontsteking te verhuizen. Die kon slechts verdragen worden door absolute onbeweeglijkheid, zoiets als een hernia dus.

Of was het eigenlijk een hernia? De hernia kan beinvloed worden door de hersenpan, ook wel schedel genoemd en alle structuren, die daar in zitten, te mobiliseren.

Dat wordt geleerd in de craniosacraal therapie en de vrouw, die in opleiding was, brak de opleiding af, omdat na een les haar hernia weer aktief geworden was. Tijdens de les was dat al duidelijk, want zij kreeg het koud tot op het bot.

Dat kan ook gebeuren op een oefendag voor intuitieve massage, als iemand probeert je energie om te keren. Dat was niet de opdracht, maar de sensibele therapeute had waargenomen, dat die anders liep dan bij anderen en dus moest die, vond zij, omgekeerd worden.

Het gevolg was een gevoel als met -10 °C motorrijden en de leraar moest eraan te pas komen om haar tot stoppen te dwingen. Haar proefpersoon, ik, wilde niet meer door haar aangeraakt worden.

Ik heb één patiente ooit gehad, die hetzelfde overkwam, toen ik van boven naar beneden masseerde. Ik ben onmiddellijk gestopt, toen zij meldde, dat zij het koud kreeg.

Het idee om mensen met een spasme een spasmeremmend middel te geven, wat ook met patienten in coma gebeurt, ondanks dat zij geen spasmen hebben, gaat voorbij aan het feit, dat een vakkundig toegepaste neurologische behandelmethode de patient de mogelijkheid geeft om zelf het spasme te reduceren.

Dit is veel effektiever, omdat hij altijd zichzelf bij zich heeft. Het kind of de volwassene, die met twee stokken net zo beroerd lopen als zonder, zijn telganger, die eerst de telgang kwijt moeten raken om de stokken als hulpmiddel te kunnen gebruiken.

Daarvoor kent de alternatieve therapie "touch for health" een hele simpele oefening, die ook voor de CP patient een grote verlichting kan zijn.