„HEN FIETST DOOR DE STAD

op hun fiets” zou een genderneutrale uitdrukking zijn, die voorgesteld wordt om te gebruiken voor de persoon, die zich noch man, noch vrouw noemt, wanneer die door de stad fietst.

De niets vermoedende burger begrijpt er niets van: kan een hen fietsen? Kan een haan ook fietsen? Hadden hunnen al fietsen?

Hoe komt het, dat er zo veel gediscussieerd wordt over hoe men wie aanspreken moet of hoe men over iemand spreken of schrijven moet? Er was een tijd, dat het fysieke geslacht, dat in de regel vanaf de geboorte duidelijk is (de uitzondering geldt voor de mensen, die met uiterlijke kenmerken van zowel de vrouw als de man geboren worden), maakte, dat men als vrouw of als man behandeld en aangesproken werd.

Het jongetje is anders dan het meisje en krijgt ook andere verantwoordelijkheden toegedicht én geleerd. Een man mag niet huilen, een man zonder vrouw is een paard zonder teugel en de man is het hoofd, de vrouw is de nek. De nek zorgt er voor, dat het hoofd kan draaien en alles van alle kanten bekeken kan worden, dat men niet halsstarrig en stijfkoppig, zonder nadenken, doet wat anderen voorschrijven.

Alle religies zijn het er over eens: heb de ander lief gelijk u zelve, maar de manier waarop men dat zou moeten laten blijken, zijn heel bijzonder. Er zijn religies, die hun best doen om de vrouw uit het straatbeeld te houden en er zijn religies, die hun invloedssfeer altijd willen vergroten. De kruistochten, die in Europa vele levens kostten en de kerken rijk maakten, vinden niet meer plaats, maar er zijn nog steeds vrouwen én mannen, die voor hun leven vrezen omdat zij in vrijheid en vrede willen samenleven.

De sexuele revolutie heeft in het Westen de positie van de vrouw verbeterd en ook de positie van mensen, die niet in het hetero-vakje pasten. Het COC had in elke stad een café, waar mensen zich konden treffen en vriendschappen voor het leven gesloten werden.

Doch alles verandert, het COC bestaat nog wel, maar het café is ver te zoeken. De computer heeft intrede gedaan en daarmee is het fysieke contact veranderd. De behoefte eraan is er nog steeds, maar de mens is onbeweeglijker geworden. De computer is de beste vriend geworden.

Vele vrienden heeft men volgens face book, maar hoeveel van die vrienden ziet men in een jaar? Is men zich überhaupt nog wel bewust van het fysieke lichaam, wanneer men voornamelijk via de computer communiceert?

Degene, die wil, dat hij of zij met „hen” of „mens” wordt aangesproken, waarom heeft die persoon er een probleem mee om met „mevrouw” of „mijnheer” aangesproken te worden? Het fysieke lichaam is ondertussen voor een enkele burger geen „gegeven” meer, maar iets, wat veranderd moet worden.

Het lijkt zo nu en dan of deze burger daar net zo makkelijk over denkt als over verhuizen of van baan verwisselen. Alsof deze burger niet in de gaten heeft, dat er een reden is, waarom het fysieke lichaam dat van een man of van een vrouw is, waarin men geboren is.

Energetisch gezien, is er een verschil tussen man en vrouw. De Merkaba van de man heeft tussen de ogen een snijvlak van de piramide, terwijl de Merkaba van de vrouw dit snijvlak achter het hoofd heeft.

Stel je maar eens voor, je bent een man en je hebt over je bovenlijf een 3-vlakkige piramide staan, waarvan een vlak achter je ligt en de twee andere vlakken zich midden voor je snijden. Als je je ogen naar elkaar toe trekt (schelen), zie je dus een „staaf”. Aan de onderkant bevindt zich ook een piramide, die „gekruisd” op de bovenste piramide staat, dat wil zeggen: een vlak ligt vóór je en vandaar gaan de twee andere vlakken naar achteren en kruisen elkaar in de middellijn achter je rug.

Vervolgens stel je je voor, dat je een vrouw bent. Dat betekent, dat van de piramide, die over je bovenlijf ligt, een vlak vóór je ligt en van de zijkanten van dat vlak een vlak naar achteren gaat, die daar in het midden achter je rug, samen komen. De onderste piramide staat ook nu „dwars” op de bovenste piramide, zodat een vlak achter je ligt en de twee vlakken aan de zijkanten in het midden voor elkaar kruisen.

merkaba man merkaba vrouw

De vrouw heeft, als je dit zo bekijkt, dus aan de voorkant een „vrij uitzicht”, wordt niet belemmerd door een snijvlak van de bovenste piramide, terwijl de man aan de zijkanten een „vrij uitzicht” heeft.

Als de basisstand van deze Merkaba piramiden „normaal” is, zal de man zich man voelen en de vrouw zich vrouw voelen? En als de basisstand van deze Merkaba piramiden noch in de „manstand”, noch in de „vrouwstand” staat, voelt de mens zich „noch man, noch vrouw, noch wat anders”?

De Merkaba is geen stilstaand gebeuren. De piramides draaien ten opzichte van elkaar en vormen dan een soort schotel, waarin de mens zich beweegt. Zou het zo zijn, dat mensen, die zich noch man, noch vrouw voelen, ondanks dat hun fysieke lichaam duidelijk een sexualiteit aangeeft, door geboorte of voorgeboortelijke ervaring uit hun Merkaba piramiden geslingerd zijn? Als dat het geval is, heeft het zin om zich bewust in de MERKABA piramiden te bewegen en de piramides in beweging te brengen.

De mens is niet een vaststaand gegeven, maar een veranderlijk systeem. De basis is gegeven, zoals het fysieke lichaam, dat „man” of „vrouw” is, maar ook dat is veranderlijk, want de mens heeft zowel mannelijke als vrouwelijke energie in zich en afhankelijk van hoe de mens in zichzelf één is, is hoe mannelijk of hoe vrouwelijk of hoe uitgewogen de mens is en zich voelt.

Iemand, die het noodzakelijk vindt om van een „genderneutrale” wc gebruik te kunnen maken, niet als man of vrouw aangesproken wil worden of op andere wijze zich afzet tegen bestaande normen en waarden, getuigt niet van uitgewogen gedrag, maar lijkt meer zijn best te doen om in de schijnwerpers te komen.