is volop in de aandacht op het ogenblik. Zij is vijf jaar buiten beeld geweest, want zij was aan een grondige onderhoudsbeurt toe. In 1898 werd zij door het volk aan de Koningin geschonken en in de laatste jaren jaarlijks bij het bekendmaken van de begroting door het staatshoofd in Den Haag, gebruikt op weg naar de Regeringsgebouwen, wat voor menigeen een jaarlijks terugkerend feest werd.

Eindelijk weer eens een reden om naar Den Haag te reizen om die prachtige koets in beweging te kunnen aanschouwen en in Den Haag een dagje feest te vieren.

De tijden veranderen, Nederland is geen wereldmacht meer met kolonies, waarvoor een groot leger nodig is, de slavernij is afgeschaft en er wordt getracht om herinneringen daaraan uit het dagelijks leven te verbannen.

Er wordt niet gesproken over de leugen, die Sinterklaas is waardoor kinderen het vertrouwen in hun ouders verliezen, maar over Zwarte Piet, die door de huidige kinderen met open armen tegemoet gezien wordt, omdat deze steevast de handen met lekkere snoepjes vult.

Dat was vroeger wel anders: toen werd Zwarte Piet gebruikt om het kind bang te maken gestraft te worden voor het niet-luisteren naar ouders, leraar of andere autoriteit. Het kind van toen heeft ondertussen ook een paar keer de handen door Zwarte Piet met snoepjes laten vullen en is zich bewust, dat het verdwijnen van Zwarte Piet als hulp van Sinterklaas, niet de aandacht zou moeten krijgen, die het krijgt, maar dat het bestaan van de leugen, die Sinterklaas is, die aandacht zou moeten krijgen.

Nu is de beweging, die de gouden koets van de straat wil hebben omdat deze herinnert aan de slavernij en het koloniale verleden, volop in de aandacht, waarbij gelukkig ook iemand het woord krijgt, die weet heeft van de pijn, die andere mensen zullen hebben, als de Gouden Koets van straat gehaald wordt en níet meer gebruikt zou worden op Prinsjesdag.

Het lijkt erop, dat de beste oplossing van het probleem is, dat de Gouden Koets in het museum gestald wordt en daar alle afbeeldingen en intensies en wat nog meer over die Koets verteld kan worden, aan elke bezoeker duidelijk gemaakt worden én dat de Gouden Koets voor Prinsjesdag uit het museum gehaald wordt en gebruikt wordt, zoals dat in de jaren vóór de grote onderhoudsbeurt gebruikelijk was.

Het verbannen van de Gouden Koets naar het museum, zou betekenen, dat alleen mensen, die aldaar op bezoek komen, de Gouden Koets zouden kunnen bewonderen. Wanneer de Gouden Koets door Den Haag rijdt op Prinsjesdag, komt zij op de televisie en kan iedereen in het land de Koets in beweging bewonderen en kan verteld worden, wat de geschiedenis van de Koets en van Nederland is. De Gouden Koets níet meer door de straten laten rijden, verandert de geschiedenis van Nederland niet !