"Spreken is zilver en zwijgen is goud" is een verbastering van "spreken is zilver en schrijven is goud", een gezegde, dat ontstaan is in de tijd, dat de monniken nog de enigen waren, die konden schrijven.
Zij lieten zich daar goed voor betalen en de moderne schrijvers doen dat ook. Niet zozeer de schrijver, die een boek schrijft, maar de advocaat, de rechter en de notaris weten hoe ze hun brood met kaas op de plank krijgen.
Of eten zij boterhammen met jam? En maken zij die jam dan zelf in hun vakantie of 's avonds na het werk? Van gekocht fruit, want tijd om te plukken, hebben zij niet. Weten zij wel, hoeveel tijd er nodig is om een kilo aardbeien te plukken?
De lage lonen landen leveren de werknemers voor dit werk. Het plukseizoen van de asperges en vervolgens de aardbeien veroorzaakt een volksverhuizing van het oosten naar het westen van mensen, voor wie het lage loon, dat betaald wordt voor dit oogsten, veel is.
Zolang de munteenheid in het oosten een andere is dan in het westen, kan dit systeem bestaan. Daarna niet meer. Dan is een euro overal een euro en zal overal de benzine 3 euro per liter kosten. Het prijsverschil, dat er bestond tussen Zwitserland en Duitsland maakte, dat het de moeite waard was om naar Basel te rijden om te tanken.
Het prijsverschil is opgeheven en nog even en de Zwitsers rijden naar Duitsland om te tanken. De benzinestations in Zwitserland, die gouden tijden hadden dankzij de aanrijdende Duitsers, zullen dan hun aktiviteiten moeten veranderen en de Duitse benzinestations moeten dan meer benzine hebben.
Bewegingen, die in grensgebieden te vinden zijn, veroorzaken afwijkende prijzen van het binnenland. Maar daar worden de prijzen ook aangepast aan de prijzen rondom. In de grensstreek, waar veel buitenlanders komen kopen, kunnen de prijzen wat hoger zijn dan in het binnenland, waar de eigen mensen kopen.
Zoals in Scheveningen het glas coca cola duurder is dan bij de snackbar om de hoek. Alhoewel er ook snackbars zijn, die extreem hoge prijzen hebben voor de toevallig aldaar afgezette lifter, die zo blij is al zo dicht bij huis te zijn, dat hij zichzelf trakteert op een flesje cola, terwijl hij zich de vorige keer ernstig voor had genomen om bij het buurcafé een cola te gaan drinken.
Helaas, de herhalingsknop stond aan en dus was de herinnering afgesloten en werd precies hetzelfde gedaan als de vorige keren. De coma toestand van het dagelijks leven maakt, dat de mens alsmaar dezelfde "stommiteit" uithaalt, die hij pas dan niet meer uit hoeft te halen, wanneer hij het niet erg vindt, dat hij het weer gedaan heeft.
Want daardoor opent hij zijn nieuwsgierige ik, die alsmaar andere ervaringen wil opdoen en niet bang is. Angst voor de toekomst veroorzaakt een onbeweeglijkheid, waardoor men alsmaar in hetzelfde kringetje blijft draaien, alsof men zich erin heeft vastgebeten en niet meer los kan laten.
Wanneer deze angst verdwenen is, zal men zijn plannen kunnen uitvoeren, zonder zich schuldig te voelen, dat men wat anders doet dan men van plan was.