Dat zegt de overvaller in de bank en het kind dat overvaller speelt. En de huidige europese ziektekostenverzekering zegt: "je geld én je leven!".

Europa loopt altijd achter op de Verenigte Staten van Amerika. Europa heeft steeds door sociale wetgeving de sociale misstanden zo goed mogelijk voorkomen.

Nu is er de EU en de EU heeft besloten, gezamelijk wetten te maken. Deze wetten hebben geen sociale achtergrond. De EU is ontstaan uit de EEG: de Europese Economische Gemeenschap.

Zoals de naam al zegt, is de oorsprong een ecomnomische samenwerking en, ondanks dat de E van Economische niet in de EU opgenomen is, geeft de wetgever van de EU blijk van de economische zichtwijze, die nicht in overeenstemming is met social medeleven.

De EU, die ontstaan is, probeert door het niet opnemen van de E van Economische, neutral te zijn. EU is in aller monde. Europese Unie zou het moeten betekenen. Het gedrag van de EU laat echter een Economische Unie zien!

Vrij verkeer tussen de lidstaten. Dat is nu mogelijk. Maar alleen maar, als de betreffende persoon financieel zichzelf kan bedruipen. Degene, die van een sociale uitkering rond moet zien te komen, mag volgens de wet zijn woonplaats niet zonder toestemming verlaten.

En die toestemming krijgt hij slechts dan, wanneer hij een sociaal verplichte betaalde job heeft. Vrijwilligerswerk mag hij doen, maar als dat niet in de woonplaats is, moet hij daarvoor zogenaamde woonplaatsafwezigheidsdagen voor inleveren.

Dat zijn, daar wordt steeds weer met nadruk op gewezen, géén vakantiedagen. De mens, die op de sociale uitkering is aangewezen, heeft namelijk geen recht op vakantie. Er wordt vanuit gegaan, dat deze mens chronisch op vakantie is.

En dus schrijf ik. Alsof mijn leven ervan afhangt. Dat is niet het geval. Gelukkig. Ik kan goed zonder eten leven. Zolang ik dan maar schrijf. Want schrijven geeft mij levensenergie. En levenseenergie is nodig, om te kunnen leven.

Overleven, dat gaat in de meeste gevallen met een sociale uitkering. Behalve, als je zo van slag bent, dat je niet meer toegang tot je eigen liefde hebt. Dan kan je vriend met een vriendin komen en je meetornen naar het café om een koffie te drinken.

Ze kunnen je hun liefde tonen, maar voorkomen dat jij de dood kiest voor het leven, dat kunnen ze niet. Je geld of je leven, gold hier. Je geld was je afgenomen door je geliefde, die je daardoor het vertrouwen in je liefde ook nam.

En wij hebben je dat vertrouwen niet meer kunnen teruggeven. De politie kon ook niets doen. Het gevoel, dat jij op het punt stond er een eind aan te maken, was voor de politie niet genoeg om te mogen ingrijpen.

Jij hebt liefde nodig gehad en die was in het huis waar jij terecht was gekomen, niet voorhanden. Het was een Gasthaus, zoals er vele zijn. Het ziet eruit als een gezellig hotelletje met restaurant. Of misschien is het een gezellig pension met restaurant.

Als je echter door de poort gaat, voel je de koude. Berekenbaar zijn een paar kamers ter beschikking gesteld voor mensen zoals jij, die dakloos zijn geworden door de verwarring van geld of je leven.

Je wilt leven, maar je weet niet meer, hoe dat gaat. Je hebt mij gevonden, maar na 2x had je het wel gezien. Het ging je niet snel genoeg. Ik was nog teveel in coma.

We hebben onze energie uitgewisseld, waardoor ik van jou geleerd heb, dat ik niet iedereen kan redden! Als jij de dood of de comatoestand of de autismetoestand verkiest boven het bewegende bewust levende mens zijn, blijf ik uit de buurt.

Dan ben ik overbodig. Ik laat jou de keus je met mij te verbinden en daardoor toegang te hebben, tot de bewegende bewust levende mens toestand. Deze toegang kun je dan altijd gebruiken, om je toestand te veranderen.

Je kunt ook energetisch contact met me maken, waardoor ik aan jou denk en jouw energie doorgeef. Jij bent niet alleen. Niet alleen en niet de enige, met wie ik deze ervaring had. Een buurman verkoos, nadat ik uit het huis verdwenen was, ook de dood boven het leven.

Ik had het gezien, dat hij zich terugtrok en wist niet, hoe ik hem kon laten weten, dat hij het leven waard was. Ik heb hem zeer graag gezien. Hij was een mooie man en een zeer hulpvaardige man. Zijn familieverhaal maakt zijn keuze duidelijk.

De invloed van de familie is groter, dan de meeste mensen zich bewust zijn. In zijn geval was zelfmoord een familietraditie waaraan hij zich niet heeft kunnen onttrekken. Tot mijn grote verdriet. Hij was werkelijk heel erg lief.

Te lief voor deze wereld waarschijnlijk. Voor hem gold: mijn leven is jullie niets waar. Dan kan ik net zo goed gaan en zo is hij gegaan. De wegwerpmaatschappij geeft de mens dit waardegevoel.

Daarom bewaar ik elk schroefje, moertje en kapotte balpen. Die heb ik van haar of van hem gekregen, tijdens die cursus of in dat hotel. En ik heb me zeer rijk gevoeld als ik van een meedenkende vriendin 10 balpennen gekregen heb.

Zij heeft ze van haar dochter gekregen en die dochter is ook zo een liefhebbende. Die gaat in een hotelletje op de berg werken, waar ze in maart nog in de sneeuw zit, terwijl ze op Gomera groot geworden is en de zon en warmte voor haar noodzakelijk zijn om levensenergie te kunnen krijgen.

Daarboven op de berg schijnt ook de zon en is het ook warm, maar dat is andere warmte. Dat is de moederlijke warmte, die de cheffin van het huis haar medewerkers geeft door haar begrijpende en meevoelende houding.

In de EU is dat nu niet bepaald gebruikelijk meer. In de EU denkt men: “ieder voor zich”. Vroeger dacht men daar achteraan: “en God voor ons allen”, maar god is afgedankt. God deed niet, wat van hem verwacht werd.

Van God werd verwacht, dat hij het leven gaf en niet meer nam. De mens was zich namelijk niet bewust, dat het leven, dat hij heeft, door hem zelf in stand gehouden wordt, of niet.

De mens, die volledig onbewust leeft, zal zijn leven in stand houden. Hij zal naar zijn binneste luisteren en zijn intuitie zal hem niets verbieden, maar volledig onaantrekkelijk maken.

Zoals ik geen koffie drink, geen alkohol maar veel kaas en chocolade eet. Ik drink geen koffie en geen alkohol, omdat ik het niet lekker vind en ik het niet de moeite waard vind, om het te “leren drinken”.

Ik kan thee, water, cola, 7-up, tonic, bitter lemon en nog heel veel andere dingen drinken en ben zeer gelukkig daarmee. De kaas, die ik eet, wordt door mijn lichaam gebruikt, om de herinnering aan de tuberkel bacterie wakker te houden.

Deze bacterie heb ik door mijn geboorte meegekregen en maakt, dat ik zo ben, zoals ik ben, zoals ook chocolade mij energie geeft, omdat daar stoffen in zitten, die ikzelf niet kan aanmaken en nu nodig heb om de gestoorde verbindingen weer in stand te brengen.

Ik heb hier in het Westen geen vlees nodig. Maar wel, als ik in Indonesie ben. Daar heb ik behoefte aan vlees. Dat heb ik gemerkt op het diner, waar het overlekkerste vlees was, dat ik ooit gegeten heb. Ik heb daar ook gecommuniceerd met mensen, die daarvoor open waren en mij al voor mijn bezoek dat meegedeeld hadden.

Het communiceren ging zonder woorden en ik hoop, dat wij het nog eens met woorden kunnen bevestigen. Voor ons leven is dat echter niet noodzakelijk. Wij hebben energie uitgewisseld, die voor ons beiden van levensbelang was.

Deze communicatiemethode gebruikt een ieder. Het communiceren zonder woorden is de meest voorkomende communicatiemethode en wordt niet als rechtsgeldig gezien. Het schriftstuk wordt slechts dan als bewijsstuk aangenomen, wanneer er een stempel opstaat?

Ik heb de brief, die ik aan Huis ten Bosch heb afgeleverd, voorzien van 4 zegellakken. Gouden zegellakken, want toen ik weer in de winkel kwam, waar ik de zegellak gezien had, maar geen geld genoeg bij me had, om de lak te betalen, was de blauwe lak weg.

Kennelijk zijn er nog mensen, die zegellak gebruiken, want ik was slechts 3 uur weggeweest. En de blauwe lak had ik eigenlijk wel toepasselijk gevonden voor een brief aan de Koningin. Dat ging dus niet door.

Ik had echter staan dubben, of ik blauwe of de gouden zou nemen en mijn vriendin, die me het ontbrekende geld gegeven heeft, was net zo onzeker wat dat betreft als ik. Dus eigenlijk was ik heel blij, dat het universum mij toonde, welke kleur de beste was.

Vier gouden zegellakken werden het dus op de hergebruik envelop, waar niet alleen een brief in zat, maar ook een CD. Deze CD bevatte verhaaltjes zoals dit verhaal, zodat de Koningin niet de moeite nemen moet, om op mijn webpagina te gaan om de verhaaltjes te lezen.

De computer moet ze echter wel aanzetten en dan de CD erin stoppen. Ik heb namelijk geen drukker, die het doet. Ik heb nog de oude Epson Stylos Color 440, maar die heeft besloten, na al die jaren van trouwe dienst, op te zijn.

Hij kan niet meer, zoals die patienten, die hun best gedaan hebben om uit coma te geraken. De een is het gelukt en heeft verteld, dat ze het gevoel had, in een flessenhals te steken en alles, wat om haar heen gebeurde, meegekregen heeft en toch niet begrepen.

Dat komt omdat de patient in coma niet in de tijd is. Hij is blijven steken in het verleden. Alles wat gebeurt gebeurt in de tijd van het trauma. De tijd staat stil en wordt oneindig.

De andere patient heeft zichtbaar zijn best gedaan om uit het coma te geraken. Hij was zelf therapeut, o.a. cranio therapeut en wist dus het een en ander over energie. Het is hem niet gelukt om uit het coma te komen en na een jaar was zijn bewegingsenergie op.

Beide mensen zijn gestorven. Wanneer zij hun verhaal hadden kunnen doen zonder niet geloofd te worden, hadden ze nu nog geleefd. Mijn verhaal moet niet geloofd worden, maar er moet bewezen worden, dat alles, wat ik beweer, niet klopt.

En dat is alleen maar mogelijk, door alles toe te passen, wat ik zeg, dat gedaan moet worden! Zoals mijn collega al zei: slechter wordt het niet!

Je geld of je leven is voor mij geen bedreiging. Dan antwoord ik: mijn geld. Ik ben blij als mensen mijn financiele toestand overnemen. Dan heb ik mijn rug vrij om me geheel en al met de behandeling van patienten in coma en autisten en depressieven te bemoeien.

Dan hoef ik niet meer na te denken, of ik nog geld genoeg heb om gries of melk te kopen, om te ontbijten. Dan kan ik lekker aan de gang. De patienten in coma verheugen zich op deze tijd. Nu liggen ze nog onbeweeglijk in bed. Lijkt het!

Ze zijn zeer in beweging, schuiven me langzaam vooruit. En ik leid mezelf af door verhaaltjes te schrijven en webpaginas te maken. Webpaginas, die mensen, die in coma zijn, opvangen en erop wijzen, dat ze in coma zijn.

Het Koninklijk Huis wordt daardoor eindelijk toegankelijk voor de Koninklijke Familie.