Deutsch        Francais        Norsk        English        Nederlands   
 

h p i - THERAPIE: O E P

 

WACHKOMA


 

Der Rollstuhl


Dan nog maar meteen het verhaal van een andere patient.

Hij ligt thuis. Hij is in coma gekomen toen zijn vrouw zwanger was. Ze hebben nu een zoontje en zijn vriendenclub heeft geld bij elkaar gebracht en doet dat ständig, zodat ze konden verhuizen naar een woning, die geschikt is voor een jonge familie, waarvan de vader in coma ligt.

Hij heeft 24 uur verpleging, therapeuten van het oude slag, die een hart hebben en hun best doen, waardoor ik hem in tamelijk goede toestand vond, en nu heeft de verpleegorganisatie per 15 september het contract opgezegd. Ze hebben niet genoeg personeel om de 24 uur te kunnen vullen. Er komen steeds meer mensen in coma en de schoolmedicin – allopathie, of hoe dat dan ook heet, heeft geen therapie, die helpt.

En ik ben bereid te onderrichten. Maar ze moeten komen, mijn collegaas. Toen ik daar met mijn andere patient in het tuintje rondliep, begon hij weer te janken. Ik vroeg hem, of hij pijn had, dan moest hij zijn mond sluiten. Hij bleef doorjanken. De secretaresse zat op een bankje haar brood te eten, of was het sla, en ik vond het voor haar misschien wat vervelend, dat hij zo luid was.

Toen ik hem vroeg om zijn mond te sluiten als het vreugde-janken was, was hij meteen stil! Ik was zo blij. Eindelijk een methode om met hem te communiceren. Ik mocht hem echter niet meer behandelen omdat de chef van het huis mijn collegaas bang gemaakt heeft. Zij zijn bang niet meer in het huis hun werk te kunnen doen en dat is toch een deel van hun inkomen.

Ik behandelde hem als zelfstandig fysio voor een collega, die me dit werk had toevertrouwd, waarbij ik moet vermelden, dat ik altijd minstens 2 uur bezig was voordat de behandeling klaar was (zie ook .webseite onder wasser – die gute tat) en dus niet voor deze 2 uur betaald werd, (nou ja het zijn eigenlijk natuurlijk nog veel meer uur maar dat geeft niet ik doe het graag) en dat moet dus ook wereldwijd veranderd worden.

Moet ik hier nu een rekensommetje gaan opschrijven voor de behandeling van coma patienten. 20 jaar verpleeghuis met alles drop en dran, inclusief hele dure sondevoeding omdat dat tijd en dus geld spaart, niet wetend, dat de patient helemaal geen voeding nodig heeft, of 3 jaar lang 3x per week 2 uur behandeling, een el. rolstoel met stamogelijkheid en dezelfde verpleging, maar dan zonder sondevoeding en met een persoonlijke assistent, die de patient als een schaduw beweegt. En des nachts intensief verpleging namelijk elk uur ipv. elke 3 uur verandering van houding.

Voor mijn gevoel is het laatste het goedkoopst. Er zijn meer mensen aan het werk, wat meer belasting en geldstroom oplevert, de verpleeghuizen kunnen zich met goed verplegen bezig houden, wat dan voor alle die daar werken meer plezier oplevert, want zo een ervaring, dat de patient met wil zijn mond kan sluiten geeft een enorme kick!

En de patient waarom het gaat, kan weer leven in plaats van als dood daar te liggen en zich alles maar te moeten laten welgevallen. Ligt in de poep of diarrhee als de plegen vinden, dat ze eerst hun koffie moeten drinken, worden niet uit bed gehaald omdat de plegen dat niet kunnen (ik durf die lange man ook niet alleen uit bed te halen. Ben dan ook geen pleeg geworden.....) of worden superslecht in bed neergelegd. Je ziet gewoon, dat dat pijn moet doen en de mens kan zich niet bewegen!

Ik vond het een wonder, dat er niet meer decubitus bij coma patienten optreedt. Ik weet nu hoe dat komt. De huid is een van de levenbeschermende organen en doet in de DOODHOUDREFLEX, waar de mensen in zijn, zijn werk en dat betekent: zorgen dat buiten buiten blijft en binnen binnen. Zolang er enige beweging mogelijk is, oa voldoende draaien door de verpleging, geen gipsdingen, kan de huid zijn werk doen en ontstaat er geen decubitus.

Op het moment dat de huid aangevallen wordt bv. door pies en poep, ontstaan door van buiten toegevoerde substanties, is het mogelijk, dat de huid zijn funktie niet meer kan uitoefenen. Enz. enz. enz. ik geloof niet, dat het werkelijk zin heeft nu hier de rest ook nog op te schrijven. Dat vertel ik allemaal in de opleidingen, die ik geef. Zie ook SEMINARCENTRUM en AUSBILDUNG.

Er is veel te doen voor patienten in coma. Daarvoor moet omgedacht worden. Wie is verantwoordelijk? Ik ben verantwoordelijk voor het onderrichten. Niet voor het aanmelden van de deelnemers of het stimuleren van deelnemen aan de opleidingen door kennispunten, of hoe heten die dingen, te verdelen.

Jij leest nu deze pagina omdat je geinteresserd bent. Als jij weet, wie voor het organiseren van opleidingen en stimuleren van deelname daaraan verantwoordlijk is, vertel het mij en het liefst op wereld niveau zodat hpi therapie gemeengoed wordt.

Met dank van de man, die de elektrische rolstoel met stamogelijkheid nog steeds niet heeft. Het ziekenfonds gaat er nog wat in investeren. Ze hebben iemand opdracht gegeven de toestand ter plekke te gaan bekijken. Ja, blijkbaar is een man er een dag naartoe sturen, goedkoper dan de patient een hulpmiddel, dat hij nodig heeft om weer op de been te komen, te geven. De stoelen, die hem geleverd zijn, zijn geen hulpmiddelen maar alleen maar stoelen, een ander zitvlak.

OEP het is een lang verhaal geworden. See you?

    home                impressum und kontakt
   
Diese Geschichten dürfen weitergegeben werden
damit die bedingungslose Liebe fliesst
zum Wohl des Ganzen