wachkoma behandlung oder bewegung
Rosekruisers - Emotions or movements.eu


   
   

h p i - THERAPIE

   
 

 

Bar be que

   
     

Het lijkt wel een rage, dat iedereen in de zomer moet barbequeën. Ik doe daar niet aan mee. Dat is me veel te ingewikkeld. Ik eet graag lekker, maar ik moet er geen moeite voor moeten doen.

Eten is voor mij iets, wat inspannend genoeg is, om er ook nog moeite voor te gaan doen. Voor een ander koken, dat deed ik vroeger nog wel eens als ik een goede beurt wilde maken, maar dat wil ik niet meer.

Een goede beurt maken, bedoel ik dan. Ik heb dat niet meer nodig, want ik voel me zo goed genoeg, ik heb de goedkeuring van een ander niet meer nodig en kan dus rustig van alles en nog wat doen om te ervaren, wat er dan gebeurt.

Dat zijn niet altijd even leuke ervaringen en verwachten doe ik ze al helemaal niet. De persoonlijke brief, die ik aan de Koningin schreef, met moeite kreeg uitgedrukt, omdat ik geen drukker meer heb en vervolgens aan de poort van Huis ten Bosch aangeboden heb, bracht mij niet in contact met een patiënt in coma maar met een politiecel van de politie.haaglanden in Den Haag.

Een veroordeling, waartegen ik protest heb aangetekend stond nog in de computer, het was vrijdagmiddag en niemand op het gerecht aanwezig, die uitsluitsel kon geven over mijn verklaring wat dat betreft en dus werd de zoekaktie naar de veroordeelde beëindigd en ik in de cel gestopt.

Eenzame opsluiting voor 3 dagen en nachten zonder schoon ondergoed of tandenborstel of kam, want die waren in beslag genomen. Evenals mijn balpennen en papier, dat ik gebruik als ik mijn computer niet kan gebruiken. Een krijtje kon ik krijgen, als ik zo nodig iets wilde schrijven.

Dus heb ik het krijtje gevraagd en kreeg een heel nieuw, nog niet gebruikt krijtje. Niet zo een mooi rond krijtje, zoals we vroeger op school hadden, maar een modern vierkant krijtje want vierkante krijtjes laten geen ruimte in het doosje over.

Met het moderne krijtje heb ik dan op de muur van de luchtplaats geschreven: hpi-therapie ook voor Prins Friso en op de deur van de cel: Koninginnedag 2012, Prins Friso 10 weken + 3 dagen in coma, nodig 48 weken en 12 dagen hpi-therapie, maar nu geldt dat dus niet meer.

Voor elke dag meer coma zijn 4 dagen meer hpi-therapie nodig. Binnenkort zijn het 4 maanden, dat hij in coma is, dus dan heeft hij 16 maanden + 3 maanden hpi-therapie nodig. Ik doe mijn best en de RVD de rest. Samen met het Corps Diplomatiek en Corps Consulaire bepalen ze, welke Nederlanders in het buitenland welke hulp krijgen.

En dus kun je maar beter geen koningskind zijn. Menigeen denkt, dat mijn onvrijwillige verblijf in de politiecel van de politie.haaglanden een reden is om nooit meer werk te krijgen, ik weet wel beter. Ik kan nu uit ervaring vertellen, hoe het is om 24 uur per dag het licht aan te hebben, terwijl je je niet kunt bewegen.

Ik kon me wel bewegen, maar was doodgeslagen door het niet gerecht behandeld worden. Veroordeeld worden omdat je iemand niet ziet, omdat hij geen licht voert in de donkerte en zich bovendien veel sneller voortbeweegt dan volgens de wegenverkeerswet toegestaan is, is geen gerechte behandeling.

Onze afspraak in de hemel was het niet en we hadden elkaar niets anders te zeggen dan: hij - "Mevrouw, waarom deed u dat nou?" en ik - "Ik heb je niet gezien, ik heb geen licht gezien!" Ik was blij van de politie te horen, dat het licht van zijn voertuig al voor onze aanrijding kapot was en was daarom ook uiterst verbaasd, dat ik twee jaar later, zonder gehoord te zijn, vernam, dat ik veroordeeld was tot 3 dagen cel of 150 Euro boete.

Geld heb ik niet weg te geven, goed wil het gerecht niet, dus werd het de cel, nadat ik me had gelegitimeerd bij Paleis Noordeinde, waar ik kwam vragen, wat er gebeurd is met de persoonlijke brief aan Koningin Beatrix, die ik in maart 2012 bij Paleis Huis ten Bosch heb afgegeven, omdat ik geen antwoord kreeg op mails aan leden van de Koninklijke Familie.

Mijn bezoek aan het consulaat van Nederland in Innsbruck was ook zonder resultaat. Geen communicatie bleek hier mogelijk, alhoewel ik Duits sprak, zoals de dienstdoende mevrouw. Zij was echter niet zo hulpvaardig, dat zij de ambassade van Nederland in Wenen wilde bellen om navraag te doen over de mail, die ik daarnaartoe had gestuurd.

Deze mail is dan ook niet beantwoord. Stilte voor de storm bleek het te zijn. Geen storm in een glas water, maar een storm van agenten, die mij in de cel brachten. Mevrouw moet maar eens drie dagen in eenzame hel verlichte opsluiting, zodat zij verlicht wordt en daardoor in het donker elke fietser en bromfietser, die zonder licht rijdt, kan zien.

Blijkbaar heeft de politie niets anders te doen, Bruinsma was voor hen een maatje te groot? Mijn postuur is voor mij nu een geluk. Daardoor kan ik tussen twee kinderzitjes in de auto en ben blij, dat ik nu geen kind ben. Ik hoef geen helm op mijn overgevoelige kop als ik fiets en ik mocht indertijd gewoon achterin zitten.

Wij moesten vechten over wie er in het kinderzitje mocht zitten. Dat was een ophangsysteem zoals voor de balkonbakken en dan wat groter natuurlijk en daar hing dan een geel stoffen zitje in en op de staaf aan de voorkant zat een rood stuurtje.

Dan kon je meesturen. Dat was leuk en zo heb ik al heel vroeg leren autorijden, want ik deed gewoon hetzelfde als mijn moeder, als ik in het zitje mocht. De kinderen, die al kommunie gedaan hebben, zitten nu nog steeds in een ongemakkelijk kinderzitje achterin de auto, waardoor hun voeten niet op de grond komen.

En dan vinden de artsen en wetgevers het gek, dat de kinderen van nu ongeaarde volwassenen worden, die niet verbonden zijn met hun intuïtie. Die intuïtie is verbonden met de gedachtenwereld en die wordt via het hoofd verbonden en dat wordt moeilijk, als je kop door een helm alsmaar onbeweeglijker wordt.

Voorkomen is beter dan genezen betekent, dat je mensen leert om op te passen en verantwoordelijk te zijn voor hun eigen daden en de gevolgen daarvan. Het kind, dat niet geleerd heeft om zonder helm te rijden, maar altijd op de stoep moest rijden en daardoor niet als kind al verkeerservaring heeft opgedaan, kan als volwassene niet teruggrijpen op deze niet verworven verkeerservaring.

Hij moet nieuwe verkeerservaring opdoen en heeft een enorme achterstand op het kind, dat meteen met de fiets op straat gegaan is en zich niet moest inpakken tegen schrammen, die het niet zou oplopen, omdat het goed met zichzelf in eenklank was.

Door de angst, dat het kind schrammen zal oplopen, loopt het schrammen op. Deze angst getuigt van een niet vertrouwen in het kind, dat het basis vertrouwen, dat het kind in zichzelf heeft, overschaduwt en slechts door een zeer bewuste omgang daarmee weer teruggewonnen kan worden.

Mijn basisvertrouwen was volledig weg door het afkoppelen van mijn emotionele lichaam, omdat ik zoveel schrammen had opgelopen door het niet vertrouwd worden, door de leugens van het leven, al dan niet om bestwil, die mij volledig in de war brachten.

Ik wist, dat er gelogen werd, maar kon dat niet bewijzen. En nu kan ik niet bewijzen, dat een patiënt in coma, die met de hpi-methode behandeld wordt, in 3 jaar voldoende op de been is om te kunnen leven in plaats van te moeten overleven, maar ik kan wel op het bewijs dat er is, wijzen, dat de huidige therapieën deze bewering in ieder geval niet waar maken.

Dus is er reden genoeg om de huidige taktiek te veranderen en de behandeling van patiënten in coma met de hpi-methode te verrijken, zodat bewezen kan worden, dat deze methode doet, wat de patiënten willen. Zij hebben hulp nodig om te kunnen bewegen en deze hulp wordt op het ogenblik onvoldoende gegeven.

In het revalidatiecentrum in Hochzirl heb ik geprobeerd om de hpi-methode aan de man te brengen, maar de emotionele benadering van de betreffende persoon kon de mentale hpi-methode niet begrijpen en stuurde me daarom na 3 minuten weg.

Ik kan de mentale hpi-methode niet emotioneel uitleggen, omdat ik een autist ben en daarom de ander spiegel. Dat betekent, dat een mens, die iets wat ik uitleg niet begrijpt, mij moet vertellen, waar het mis gaat en dat kan hij niet.

Dat is net zoals ik vroeger bij de meetkunde les. Algebra was geen probleem. Daarvoor haalde ik gewoon een 10, maar meetkunde, dat begreep ik alleen in de klas, als de leraar het uitlegde. Thuisgekomen was het geheel weer volledig onduidelijk en als ik dan de volgende keer vroeg, hoe het zat, wilde hij weten, waar het mis ging, en dat kon ik niet vertellen.

Ik begreep HET niet en hij kon dat niet uitleggen. Hij ging dus door met het volgende onderwerp. Ik doe dat ook. Ik constateerde, dat de beloofde 10 minuten na 3 minuten voorbij waren, heb nog geprobeerd op andere wijze contact te leggen, maar ook dat werd niets.

Dus ben ik nog teveel contact gestoord om met deze mensen over hpi-method voor de behandeling van patiënten in coma te spreken. Met anderen kan ik er wel over spreken en heel duidelijk, zonder veel woorden de kern van hpi-method overbrengen.

De kern van de hpi-method is het aarden van de patiënt en vervolgens de patiënt zodanig bewegen, dat hij, omdat hij deze bewegingen kan meedoen, weer toegang krijgt tot zijn bewegingslichaam, waarin al zijn bewegingservaringen opgeslagen zijn en dat intakt is en dan weer te aarden, wat nodig is door de veranderde toestand van het energielichaam door de veranderde toegang tot het bewegingslichaam, zodat de gemaakte bewegingen toegankelijk blijven voor de patiënt.

Dat is de kern van de hpi-method voor behandeling van patiënten in coma, maar het is niet het enige, wat moet gebeuren. Daarom is hpi-therapie niet een methode, die je exclusief kunt toepassen gedurende 3x per week, 2 uur lang.

Dat is de tijd, die een hpi-therapeut doelgericht de patiënt moet behandelen, maar de rest van de tijd moet de patiënt de mogelijkheid hebben om te kunnen bewegen en dat gaat niet zonder hulp! Dat gaat ook niet met behulp van de Doman Therapie.

Die is goed voor mensen, die in een emotioneel coma zijn. Dan leren zij weer te voelen en door dat voelen bewust te worden, zullen zij anders reageren op alles wat er gebeurt. De patiënt in coma kan niet anders reageren, zolang hij niet kan bewegen. De Doman Therapy veroozaakt pijn en de enige ontwijkmogelijkheid, die de patiënt heeft, is uittreden uit het fysieke lichaam.

Dan is de pijn niet te voelen, ondanks dat hij optreedt. Deze pijn wordt opgeslagen in het lichaam en moet getransformeerd worden om te kunnen verwerken, zodat hij de patiënt niet langer in het fysieke coma houdt. Het fysieke coma wordt in stand gehouden door alle pijn, die de patiënt heeft en door de onbeweeglijkheid, die hem geboden wordt.

Twee uur per dag uit bed is onvoldoende om in beweging te kunnen komen. De overbeweeglijke autist, die 14 uur per dag een persoonlijke assistent krijgt, zou een goede therapeut voor de patiënt in coma zijn. Door zijn beweeglijkheid kan de patiënt in coma aangezet worden tot bewegen, mits de autist dit wil.

De autist is een therapeut, die feilloos weet, wat de mens, die hem opzoekt, nodig heeft en zal hem dit ook geven, want dat doet beiden goed. En dubbel goed is extra goed, want daardoor worden beiden meer zichzelf, waardoor het welzijn van het geheel gediend wordt.

Het gaat hierbij niet om geld of prestige, noch om macht of onmacht. Het gaat om beweeglijkheid en leven in plaats van overleven. Het gaat om flexibiliteit. De krullen in de haren kunnen een teken zijn van flexibiliteit of van onbeweeglijkheid, afhankelijk van de oorzaak van de krullen.

De krullen in mijn haren worden veroorzaakt door het niet afsnijden van de haren, sinds ik een familie opstelling gedaan heb, waar uitkwam, dat ik in mijn jeugd iets heb achtergelaten, dat ervoor zorgt, dat als ik het weer heb, ik beresterk ben.

Dan heb ik geen hulp van buitenaf meer nodig, omdat ik dan mijn weg kan gaan en dat is een weg met de hulp van allen, die de liefde laten stromen. Sinds die familie opstelling zijn 12 jaar verlopen en mijn haren gegroeid. En dus draag ik mijn haren in een vlecht, want ik kan er niet tegen om haren in mijn gezicht te voelen.

Als ik geen tijd heb om ze te vlechten, worden ze bij elkaar gebonden achterop mijn hoofd, zodat mijn zicht vrij blijft, anders kan ik niet goed voelen, wat patiënten in coma of anderen, die ik ontmoet, van mij nodig hebben. Alles wat ik heb te geven, is gratis.

Er zijn mensen, die vinden, dat de energie, die zij geven zo hoog is, dat deze goed betaald moet worden. Ik ben van mening, dat mijn energie zo goed is, dat een ieder de toegang daartoe moet kunnen hebben. En dus moeten de opleidingen, die ik geef extra goed betaald worden, zodat er geld over blijft voor de behandeling van patieinten in coma, die geen geld hebben.

De ziekenfondsen betalen namelijk niets meer, als de verzekerde 2 maanden geen premie heeft kunnen betalen, maar laten de verzekerde gewoon failliet gaan. Dus ben ik nu failliet en heb ook geen recht op vergoeding van ziektekosten, terwijl de rekening van het ziekenfonds gewoon doorloopt, terwijl ik mij vrijwillig afgemeld heb als lid.

Zij voeren mij echter nog steeds als vrijwillig lid, omdat ik mij 14 jaar geleden als vrijwillig lid heb aangemeld. Ik heb mij met ingang van 1 februari 2012 als vrijwillig lid afgemeld, maar het ziekenfonds weigert mij van hun ledenlijst te schrappen.

En geeft een EU wet als reden daarvoor. De bedoeling van deze EU wet was, om ervoor te zorgen, dat de EU burger altijd een ziektekostenverzekering heeft. Dat heeft hij dus niet. De wet wordt zo uitgelegd, dat de EU burger altijd een ziektekostenverzekering moet betalen, zonder dat er sprake is van een vergoeding van de ziektenkosten in geval van ziekte.

Deze EU wet is op het ogenblik alleen een verzekering voor de ziekenfondsen en verzekeraars, dat zij voldoende premies kunnen heffen om de salarissen van hun medewerkers te betalen. De noodzakelijke hulpmiddelen voor patiënten in coma worden niet verstrekt, omdat de betreffende verantwoordelijke geld wil sparen.

Het geld, dat hij spaart, moeten zijn collegas dubbel en dwars, als het niet 12x is, dan uitgeven aan verpleegkosten voor de patiënt en deze krijgt dan complicaties door de spaarmaatregelen van het verpleeghuis, waar niet het op de been brengen van de patiënt de prioriteit heeft, maar het sparen van uitgaven, zodat de verantwoordelijke vereniging veel winst maakt, die uitgekeerd wordt aan de aandeelhouders.

En de patiënt in coma is een ideale melkkoe, want hij kan door de onbeweeglijkheid, niet praten, aangezien voor praten spieraktiviteit nodig is. Hij kan dus niet klagen over de behandeling en zal zijn best doen om zijn leven zo goed mogelijk te laten verlopen, wachtend op de vakkundige behandeling, die het hem mogelijk maakt te bewegen.

Deze vakkundige behandeling is nu bekend en wordt als hpi-methode onderwezen aan THERAPEUTEN EN VERPLEGEND PERSONEEL VAN COMA PATIENTEN. Deze opleidingen worden overal gegeven, waar deelnemers zijn.

 

 

shadow hpi-therapy educations

liege hpi-therapie and the EU

ster hpi-therapy for everybody

.

.

 
      home contact    
     
Deze korte verhaaltjes
vertellen van het dagelijks leven
tot het mededelen van de waarheid