klinkt over de hele straat. Blijft dat zo of is dat alleen maar, omdat het de eerste avond is, dat jullie hier gezamelijk eten en drinken?

Ik ben even naar vrienden van me geweest en kom je op straat tegen. Je bent in het zwart gekleed en je ziet er zo heel anders uit, dan toen ik je de eerste keer zag.

Je was goed gekleed en je had een goed figuur. Van dat goede figuur is niet veel meer over. Je bent net zo opgeblazen als de patiënt in coma, die voedsel krijgt toegedient, waarmee hij niets kan beginnen.

Hij kan zich niet bewegen en verbrandt dus niets. Toch krijgt hij voedsel toegedient, omdat men bang is, dat hij anders verhongert. De mens, die bang is, dat een patiënt in coma verhongert, heeft nog nooit gevast.

Ik heb een vriendin, die maanden achter elkaar vast. In die tijd koopt ze vele kookboeken en leest dan de recepten.

Ik wil graag ijs maken en heb ontdekt, dat warm chocoladeijs net zo smaakt als chocolamousse en wil daarom chocolamousse maken en dat invriezen om te kijken, of dat inderdaad als ijs smaakt en heb dus een kookboek, dat ik uit een container gehaald heb, die door een vriendin gevuld werd omdat zij kleiner moest gaan wonen, open geslagen om te kijken, of daar een recept voor chocolamousse in staat.

Het is een boek, dat over chocolade gaat en er staan 2 recepten voor chocolamousse in. Een donkere en een lichte chocolamousse. Ik ben er echter nog niet toe gekomen, om de chocolamousse te maken.

Er zijn andere dingen, die prioriteit hebben. Zoals het ophalen van het mini oventje bij de buurvrouw, dat ze me een tijd geleden al aangeboden heeft.

Dat lijkt me wel makkelijk voor een pizza, maar het blijkt wel erg klein te zijn. Een cake bakken gaat misschien net. Het oventje staat nu op het balkon.

De binnendelen heb ik eruit gehaald, want die zijn niet zo schoon als ik ze wil hebben, voordat ik het ding gebruik.

Van buiten is het ding goed blinkend wit gepoetst, van binnen is er alleen een doek over gehaald. Sommige mensen vinden het uiterlijk belangrijk, anderen de binnenkant.

Bij de behandeling van patiënten in coma is de binnenkant belangrijk, waarbij de buitenkant ons kan laten zien, wat er binnenin gebeurt.

Wanneer de patiënt altijd zijn ogen open had en langzaam maar zeker zijn ogen niet meer kan openen, moet gekeken worden, wat daarvan de oorzaak is.

Is de spanning van de schedel te hoog? Is er teveel vocht in het hele lichaam voorhanden? Wordt de patiënt niet goed op de been geholpen? Ligt hij teveel in bed?

Vragen moet men zich stellen om uit te vinden, wat de oorzaak kan zijn van veranderingen. Zowel van niet-gewenste veranderingen als van gewenste veranderingen, want die wetenschap kan men wellicht bij een andere patiënt gebruiken of doorvertellen aan een collega.

Het bestaande gedrag van voeding en water toedienen, evenals eventuele medicijnen, zonder daarbij stil te staan, wat de werking van deze middelen is, veroorzaakt problemen in het systeem van de patiënt, die niet nodig zijn.

Het pijnmiddel, dat gegeven wordt omdat de patiënt geluiden maakt, zonder zich af ze vragen, waarom de patiënt geluiden maakt, heeft tot gevolg dat de patiënt een pijnstiller krijgt als hij zijn vreugde laat blijken.

Zijn geluiden en uitdrukking zijn bij vreugde precies hetzelfde als bij pijn en als dat niet bekend is, wordt dus een pijnstiller gegeven bij vreugde en gaat de pancreas naar de knoppen, als dat te vaak gebeurt.

Daarom is het belangrijk om een communicatiemiddel te vinden, waardoor gevraagd kan worden, of het geluid gemaakt wordt vanwege pijn of vanwege vreugde of vanwege....